Dodatek 1

 A to takie małe dodatkowe opowiadanko, bo wam już pewnie Camilla nosem wychodzi. Dodałam wstęp - nie chciało mi wplatać informacji w akcję.

Natalia – zniewalająca wampirzyca, która obsesyjnie się odchudza. Uwielbia przekomarzać się z Patrycją i właściwie razem trzyma je tylko Magda – wspólna kumpela.

Magda – wilkołak za skłonnością do cynizmu. Jej pasją są książki, od klasyki literatury dziecięcej, przez 19-wieczne romanse, literaturę młodzieżową, fantasy, po książki o wampirach. (Do których ma oczywiście słabość. Natalia niemiłosiernie ją wyśmiewa.)

Patrycja (zwana również, pomimo protestów, Kasandrą)  – wieszczka, która po za długich wizjach dostaje migreny. Utrzymuje, że widziała siebie jako sławną piosenkarkę. Do większości osób zwraca się per: kochaniutka.

Wszystkie uczęszczają do szkoły z internatem, dla takich jak one. Oprócz realizowania normalnego programu, uczą się jak kontrolować i ukrywać swoje zdolności. Aktualnie są w ostatniej klasie gimnazjum.

-Dlaczego ja nie mogę schudnąć? No dlaczego? – marudziła Natalia, siadając pod klasą.

-Za dużo Rh+. – zakpiła Patrycja. – Przestaw się na Rh- i ćwicz brzuszki, kochaniutka.

-Ja poważnie mówię. Mada, jak się odchudzają wampiry?

Magda odgarnęła włosy z czoła.

-A skąd niby mam wiedzieć? Kasandry się spytaj.

-Ile razy wam mówiłam, że na imię mam Patrycja?!

-Pomyłka w metryce. No to jak się odchudzają wampiry?

-Wcale. Tłuszcz sobie odsysają chirurgicznie, ot co.

-A ja ci mówiłam, że prędzej sobie igiełkę złamią, niż się we mnie wbiją. – westchnęła Natalia.

-Będę musiała ci to zrobić własnozębnie. To nie będzie przyjemne. – ostrzegła  Magda.

-Mada, ja się przecież składam z powrotem. – przeraziła się wampirzyca. – A co zrobimy, jak strzykawka zacznie latać po pokoju?

-Zwalimy na Kasandrę. – odparła wilczyca z prostotą.

-O przepraszam! – zaprotestowała Patrycja. – Ja się nie zamierzam pojawić na Pudelku.

-A ty wciąż pewna, że zostaniesz gwiazdą. – prychnęła Natalia. – Skąd to niby wiesz?

-Ziemia do Nalii. – Magda pomachała jej dłonią przed oczami. – To wieszczka?

-Uważam, że medium ma duży wpływ na swoje wizje.

-Tu już lepiej nie myśl, kochaniutka, bo cię główka rozboli. - odparowała Patrycja.

-Mnie? To nie ja trzymam się za skronie i jęczę: ,,Widzę… ciemność widzę…”

-Nie pultaj się, kochaniutka, bo ci nie powiem, czy zostaniesz modelką. – droczyła się Kasandra.

-Lepiej nie mów. – poprosiła Magda. – Dopiero się zacznie odchudzać!

-Nie nabijaj się. Każdy ma marzenia. – skarciła ją Natalia.

-O taaak. Modelka i piosenkarka. Psiakrew, mi zostaje tylko prezydent Stanów Zjednoczonych.

-Mydl oczy, kochaniutka, mi nie zamydlisz. – mruknęła Patrycja. – Wiem, że chcesz zostać pisarką.

-Amatorsko!

-Być może. Ale jednak.

-A idź mi!

                                   *                          *                      *

-A ja wam mówię, że Meyer była wampirem. – strzeliła ni w pięć ni w dziewięć Natalia, siadając do lekcji.

-Masz manię prześladowczą, kochaniutka. Nie każdy  dobry pisarz wampirem jest. – odpowiedziała Patrycja znad wypracowania.

-To niby skąd wie o nas tak wiele?

-Nie wszystko. Przecież te złote oczy to bzdura.

-Dodała, żeby było ciekawiej.

-Ale widziałam jej zdjęcie. To człowiek. – wtrąciła się Madga,

-A od czego są sobowtóry? – Natalia nie dała się zbić z tropu.

-No to w takim razie kto dostaje pieniądze? – pytała praktyczna Patrycja.

-Jak to: kto? Drogie sklepy odzieżowe! – wykrzyknęła Madga.

-Masz rację. – przyznała ją niewiadomo komu Natalia. – Chciałabym tylko wiedzieć, kto je wydaje. – czyli jednak chodziło o teorię Mady. – Sobowtór, czy pisarka?

-Pewnie obie, kochaniutka, pewnie obie. – mruknęła Patrycja, wracając do pracy domowej.

                               *                      *                         *

Skuliły się na łóżku Kasandry, na zwykłe popłudniowe pogaduszki.

-Natalia, żałujesz, że jesteś wampirem? – zagadnęła znienacka Madga.

-A czy ja wiem? – zastanowiła się Nalia. – Nikt nie pytał mnie o zdanie.

-Bolało? – Patrycja zadrżała.

-Trochę. Ale Meyer przesadziła z tymi mękami. No i wkurza mnie, że na zawsze zostanę 15-latką.

- Vampire queen,  young and sweet, only 17-teen. – zanuciła Magda

-O tak, żeby chociaż 17. Pojechałabym do Ameryki I mogła legalnie robić to i owo.

-Eee, lepiej 18 w Polsce. Wszystko ci wolno.

-Zostają mi lewe papiery.

-A do tego nie trzeba mieć 18 lat?

-Grrr. Kasandra, nie denerwuj mnie.

-Kasandra? Miałaś tak na mnie nie mówić. A przy okazji, czekajcie. Zapomniałam zrobić pracy domowej szanującej się wieszczki. Czyli – wizji kontrolnej.

Patrycja wprowadziła się w trans głębokimi oddechami i zamknęła oczy.

Po pięciu minutach obudziła się i powiedział tylko dwa słowa:

-O fuck!